Review AC833/AC832: Brussels – Montréal – Toronto

Heenvlucht: AC833 Brussels – Montréal

Vluchtnummer: AC833
Luchthaven van vertrek: Brussels Airport (BRU – EBBR)
Uur van vertrek (planned/actual): 10h45LT / 10h45LT
Baan van vertrek: 25R
Luchthaven van aankomst: Montreal Trudeau Airport (YUL – CYUL)
Uur van aankomst (planned/actual): 12h25LT / 12h22LT
Baan van aankomst: 06L
Toestel: Boeing 767-300
Registratie: C-FOCA

Een weekje vakantie in Canada is het doel. Vanuit Brussel heb je relatief veel keuze om naar Canada te vliegen. Air Transat vliegt met oude A310’s tussen Brussel, Montréal en van daar door naar Toronto. Jet Airways brengt je in haar relatief nieuwe A330’s rechtstreeks naar Toronto. Ten slotte biedt Air Canada sinds juni een nieuwe lijnvlucht Brussel – Montréal – Toronto aan. Instinctief ging mijn keuze naar Jet Airways. Naar mijn mening bieden ze het beste product, maar dat verkopen ze ook aan de duurste prijs. Air Transat was de goedkoopste en Air Canada bevindt zich ergens daartussen, het middensegment. De prijs van Air Canada was correct en daarom heb ik ook voor hen gekozen. Ze vliegen met ietwat oudere toestellen, maar die wel zijn voorzien van nieuwe zetels. Nu volgt het relaas van de beslissing om met Air Canada te vliegen!

De tickets kocht ik via internet. De website van Air Canada kan wel een flinke opknapbeurt gebruiken. Niet alleen de lay-out is ouderwets, maar ook het systeem erachter (back-end) laat te wensen over. Regelmatig moest ik mijn vluchtgevens opnieuw ingeven omdat er één of andere systeemfout optrad. Positief is dat je al bij de boeking je gewenste zetel kan kiezen. Aangezien Air Canada op haar Brussel-route een 767-300 inzet, is de configuratie 2-3-2. Ik kies mijn plaatsen, vrij ver achterin (rij 33) aan de rechterzijde, hopend om een glimp van Groenland op te vangen.


Kies je zetel bij booking

De dag van vertrek, dinsdag 5 oktober. Om 8u20 staan we – zoals gewoonlijk op de ring rond Brussel – in de file, op weg naar de luchthaven. Al bij al geraken we vlot op de luchthaven en begeven we ons naar check-in rij 14. De allerlaatste rij – na rij 12, 13 wordt overgeslagen – in het vernieuwde deel van de inkomhal waar Thomas Cook en Jetairfly zich huisvesten. Verrassend genoeg is er helemaal geen file. Wel moeten we al onze paspoorten tonen, de reden van verblijf opgeven, bewijzen wanneer onze terugvlucht is én een hotelreservatie voorleggen. Ik vermoedde eerst dat ik weer werd lastiggevallen door die behulpzame – doch overbodige – vragen als ‘Bent u al ingecheckt?’ en liep meteen door naar de check-in balie, maar werd teruggefloten. Uiteraard was er geen probleem qua reismotivatie. De bagages verdwenen binnen de twee minuten op de banden.

Vervolgens richting douane. Vlotjes konden we door, in tegenstelling tot de non-EU onderdanen, zij hadden minder geluk met een langere wachtrij. Na de hal met de tax-free winkels is het de beurt aan de controle van de handbagage. Na het heen en weer zigzaggen tussen rijen – deed me herinneren aan de Efteling – geraakten we zonder probleem door de security. Intussen was het al iets na negen en konden we rustig de B-pier nog eens verkennen. Boarding was pas voorzien om 10h. Onze gate was B04, lekker vooraan! De check-in begon op tijd, en verliep rustig en vlot. Al snel zaten we op het vliegtuig met kussen en dekentje op de stoel. Het boarden zelf verliep eveneens vlot, en uit mijn raampje kon ik zien hoe ze de baggage werd ingeladen. Terwijl we wachten worden er kranten rondgebracht. Het vliegtuig zit aardig vol, maar is zeker niet fully booked. Vooral de drie middelste zetels van de laatste tien – vijftien rijen zijn helemaal leeg. Sommige pax eisen die plaats –en daarbij ook alle drie de zetels- op.

Pushback start stipt om 10h45! Geweldig, de hele dag verliep al vlot en de vlucht vertrekt stipt op tijd. De engines worden opgestart en ik probeer me al te verzoenen met het geluid/lawaai dat ik de komende 7h40’ zal moeten aanhoren. Manuele veiligheidsinstructies worden niet meer gegeven op dit type toestel van Air Canada – althans niet op deze vlucht- en verlopen via het IFE. Al snel taxiën we richting 25R waar we meteen opstijgen. Het is typisch Belgisch weer –grijs- en we zitten dus ook meteen boven de wolken. Met mijn GSM (uiteraard in vliegtuigmodus) heb ik dit filmpje voor jullie gemaakt. Enjoy!

De climb richting 32.000ft (zoals eerder aangekondigd door de cabin crew) verloopt geweldig…althans voor mij. Héél bumpy, erg veel schokken, op zo’n schaal dat ik mijn IFE niet kan bedienen omdat mijn vinger nooit op dezelfde positie blijft staan. Eénmaal voorbij Antwerpen zijn er minder wolken, maar de turbulentie blijft. We stijgen verder naar 34.000ft. Even later doet de captain nog een announcement. De komende tien minuten kunnen we nog vrij veel turbulentie verwachten. Nadien zou het terug rustiger worden.

Een goed uur na vertrek worden de eerste maaltijden gebracht. Er is keuze uit Beef of Chicken. Vandaag niet geserveerd met de klassieke pasta of rijst, maar met patatjes! Het eten was eetbaar, maar jammer genoeg niet echt smakelijk te noemen. Qua drank kon je kiezen uit het klassieke aanbod: water, frisdrank, wijn, vruchtensappen,…
Opvallend: na het inschenken van mijn cola krijg ik de overschot in het blikje niet meer. Ergens begrijpelijk, want het formaat van Canadese blikjes is veel groter dan de onze. Maar wanneer ik even later achterom kijk, zie ik dat sommige passagiers toch hun volledig blikje gekregen hebben. Poor me…

Na het eten was er tijd om het IFE te verkennen. Het scherm is goed leesbaar. Afhankelijk van je lengte of de positie van de stoel voor je, kan je het scherm ook wat naar onder of boven kantelen. Op die manier behou je een optimaal zicht. De user interface is eenvoudig in gebruik en werkt via een touchscreen. Bij mij werkt de touch perfect, maar mijn buur en de mensen voor mij hebben meer moeite. Het systeem herkent hun vingerpositie niet zo goed. Er is een relatief uitgebreid aanbod van films, radio en tv series. Toch ben ik teleurgesteld. Air Canada heeft een speciale website (http://enroute.aircanada.com/en/entertainment) waar je op voorhand kan checken welke films beschikbaar zijn op jouw vlucht. Nog niet de helft van de films die op de website stonden, werden ook effectief aangeboden. Toch een kleine teleurstelling, ondanks het feit dat het aanbod nog steeds relatief groot is.
Buiten de films kan je de klassieke mapjes bekijken met de route, vluchtgegevens, huidige locatie,… Er zijn ook spelletjes, maar wanneer je die optie wenst te kiezen krijg je de melding ‘This feature is currently unavailable’. Waarom staat er een knop als er geen functionaliteit achter zit?

Ik kies om naar aflevering te kijken van ‘Gordon Ramsay’s kitchen nightmares’. Ik bekijk afleveringen twee en drie van seizoen vijf. Wel jammer dat die worden voorafgegaan door niet minder dan vijf minuten reclame! Ik heb in principe niets tegen reclame, maar vijf minuten is wat overdreven. Elke keer je een film wil zien moet je de reclame doorlopen. De kwaliteit van de films is niet super, maar kan er mee door. Wellicht ligt de oorzaak voor een deel bij het scherm –dat beperkt is qua kleuren- en anderzijds bij de gebruikte compressietechniek op de films. Er is dus wel wat ruimte voor verbetering.

De cabin crew zit niet stil tijdens de vlucht. Regelmatig wordt er langsgegaan met water, de toiletten worden nu en dan gekuist. De vlucht verloopt vlot –op een luidruchtige snurker na- en voor ik het wel en goed besef vliegen we al voorbij Groenland, geweldig! Intussen wordt er nog rondgegaan met een minisnackje: gepoft graan met chocolade. Het was echter zo zout dat ik het meteen uitspuwde. Nog even later vlogen we al boven Canada en kon ik me rustig klaarmaken voor de descent. Het weer ziet er super uit, en ik geniet van het uitzicht. Terwijl we Canada binnenvliegen wordt er rondgegaan met warme wraps: kip of vegetarisch. Wederom kies ik voor kip. De wrap was goed warm en smaakte me! Ik wou er graag nog een!

Niet veel later bereiken we de steden Quebec en Trois Rivières én dalen we richting Montréal Trudeau Airport. Het weer is schitterend, en omdat runway 06L in use is vliegen we mooi over de stad. Ook van de landing heb ik een mooi filmpje. Let vooral op het Canadees Frans van de stewardess bij taxi.

Terugvlucht: AC832 Brussels – Montréal

Vluchtnummer: AC832
Luchthaven van vertrek: Montréal Trudeau Airport (YUL – CYUL)
Uur van vertrek (planned/actual): 19h45LT / 19h49LT
Baan van vertrek: 06L
Luchthaven van aankomst: Brussels Airport (BRU – EBBR)
Uur van aankomst (planned/actual): 08h30LT / 08h30LT
Baan van aankomst: 02
Toestel: Boeing 767-300
Registratie: C-GHLK

Voor onze terugvlucht zijn we ruimschoots op tijd op de luchthaven. Onze huurauto moest om 16h binnen, de vlucht vertrekt 3h45’ later. De luchthaven terminal is vrij recent en de kleur wit domineert. Eenmaal binnen moet er een keuze gemaakt worden: rechtdoor, links of rechts. Eénmaal aangekomen in het linkerdeel van de terminal dient er –zoals tegenwoordig overal- ingecheckt te worden aan de automaten. Hier heb ik kennis gemaakt met de check-in computers van de tweede generatie. Wat is het verschil? Hier mag –lees: moet- je zelf ook je bagageindentificatielabel aan je koffer plakken. Hoeveel passagiers weten überhaupt wat dat is en waarvoor het dient? Geen instructies op het scherm. En indien je het wel weet heb je niet de handeling om het bagagelabel correct aan te brengen. Rondom zie ik ook veel passagiers knoeien. Het geprinte ticket is in mijn ogen ook onacceptabel. Niets meer of minder dan een groot uitgevallen kassaticket. Hetzelfde dun papier. Dit neemt weer een stukje nostalgie weg, wat ik betreur. Eenmaal ik klaar ben om mijn baggage af te geven aan een check-in/bagage-drop-off-desk vraagt hij wat mijn bestemming is. Ik zeg hem: ‘Brussels’ waarop hij mijn bestemming met verbazing herhaalt. Blijkbaar waren de borden in het luchthaven terminal niet duidelijk genoeg voor mij. We moesten naar rechts in plaats van links. Kijk even naar de foto en oordeel mee. Ik ging ervan uit dat we naar links moesten, als EU-burgers. Jammer genoeg had ik er niet bij stilgestaan dat EU in Canada staat voor Etats-Unis.
De volgende stap in het proces is de douane. Daar wordt mijn laptop met een speciaal doekje afgekuist. Ik kijk vreemd op, en krijg even later een uitleg. Deze nieuwe procedure dient om te kijken of je laptop niet in contact is gekomen met chemische stoffen. De douanebeambte wrijft met het doekje over mijn laptop en steekt het vervolgens in een machine. Alles is in orde en ik mag doorlopen.

Ruim voor boarding time ben ik al aan de gate. Ik ga de terminal op en af en zie toch een leuk aantal toestellen. Swiss naar Zürich, Lufthansa naar Munich, KLM met een MD-11 naar Amsterdam, Air France met een 747 richting Parijs. Even voordien was er nog een 777 van AF richting Parijs vertrokken. Wellicht is de Franse kant van Canada erg in trek bij de Fransen en omgekeerd. Air Transat vertrekt van dezelfde terminal. Een vlucht naar Nice stond ook vertrekkensklaar. Ik koop mezelf nog een flesje –tax free- Maple Syrup als geschenk voor het thuisfront, en begeef me naar gate B50. Het toestel komt uit Toronto en staat logischerwijze nog niet aan de gate. Om 18.20, bij zonsondergang, komt het toestel aan de gate en de boarding zal pas beginnen om 19.15. Erg krap lijkt me als je rekening houdt met onvoorziene omstandigheden zoals een missing pax. Vandaag hebben we geluk en begint de push een paar minuten na voorziene vertrektijd. Net zoals op de heenvlucht geen woord uit de cockpit. Wel valt het mij op dat de vlucht een hogere loadfactor heeft dan de eerste vlucht. Hier en daar is nog een zetel vrij. Na een relatief lange taxi tot aan holding point van runway 06L stijgen we op na de 747 van Air France. Het is intussen volledig donker en er zijn geen wolken en het uitzicht is geweldig. Op 4000ft maken we een left turn om te klimmen naar 35.000ft. Hieronder een filmpje van take-off. Excuses voor de slechte kwaliteit.

Een uurtje na take-off wordt het diner geserveerd. Wederom is er keuze uit ‘beef’ en ‘chicken’. Ik kies voor de kip, die ditmaal geserveerd is met een pasta, overgoten met een soort provençaalse saus. Verder nog een stukje brood met boter, een koude brunoise van knolgewassen die duidelijk te ver gekookt was. Als dessert een lekker stukje chocoladetaart. Het eten is merkelijk beter. Op de brunoise na heeft het me gesmaakt. De kip was goed warm en sappig. De pasta en de saus goed van smaak.
Om de overige vliegtijd te doden verken ik nogmaals het IFE. Helaas blijkt het aanbod identiek en niets kan mij kan me nog boeien. Buiten is niets te zien, tijd om aan dit verslag te beginnen! Tijdens deze vlucht wordt er ook gebruik gemaakt van de mood-lights. Eenmaal dinner served zijn ze mooi, zacht paars en blauw. Een leuke touch! De meeste passagiers kijken naar een film of lopen rond naar het toilet. Een groot aantal passagiers probeert te slapen, al slagen ze er blijkbaar niet zo goed in.

In het midden van de vlucht, intussen 4h na take-off, zijn de meeste passagiers erin geslaagd om de slaap te vatten. De crew vond er echter niets beter op om net op dat moment met de tax free artikelen door de gangen te wandelen, en zo ongewild de meeste passagiers uit hun slaap te wekken. Ikzelf slaap nog een uurtje en wanneer ik weer wakker word, vliegen we boven Engeland. De zon komt stilletjes op en de cabin crew dient weldra het ontbijt op. Ik verwacht mij aan een croissant en eventueel yoghurt of fruit. Tot mijn verbazing krijgen we een droge wansmakelijke muffin. Is dit een ontbijt zoals omschreven bij de boeking? Slechte punten. De zon komt mooi op, en al gauw vliegen we tussen Dover en Calais. We starten onze descent, en vliegen langs Gent om onze R02 approches uit te voeren. Aangezien ik ooswaarts zit, kijk ik recht op de opkomende zon. Het mistige landschap levert mooie beelden op. De touch verloopt smooth en er wordt hard geremd om exit E5 te halen. We taxiën naar de gate aan het begin van de B-pier, waar deze trip ook begon. De gemiddelde pax staat meteen recht, ik blijf nog even zitten.

Conclusie: Goede vlucht, alles is vlot en tijdig verlopen. Jammer dat de gezagvoerder amper te horen was op beide vluchten, maar de behulpzame cabin crew maakt weer veel goed. Het eten was niet slecht, maar is voor verbetering vatbaar. Het ontbijt is echter ondermaats: een muffin is geen ontbijt. Het IFE systeem is een van de betere uit de klas, tijdens de vlucht zal je je niet snel vervelen. Kortom: prijs/kwaliteit zit het goed, je geraakt comfortabel in Canada en terug, met behulpzame cabin crew.