Nog geen witte rook: staking Aviapartner gaat zesde dag in

Morgen gaat de staking bij Aviapartner haar zesde dag in, meteen de langste staking van deze eeuw op Brussels Airport. Een einde is echter nog niet in zicht. De onderhandelingen blijven doorgaan maar blijven zeer zwaar en wellicht zal het niet de laatste staking zijn op Brussels Airport, de concurrentie is daarvoor te moordend.

Dag zes van de staking bij grondafhandelaar Aviapartner breekt morgen aan en het lijkt er niet op dat de activiteiten zullen hervatten voor woensdagochtend. Het water tussen directie en vakbonden is namelijk zeer diep en geen van beiden kan veel toegevingen doen: de vakbonden door hun achterban en de directie door de slechte financiële toestand van het bedrijf.

Aviapartner draait net zoals grote concurrent Swissport al jaren een negatief bedrijfsresultaat. Het gaat om een verlies van 2,8 miljoen euro in 2017 en 5,6 miljoen euro in 2016. Voor Swissport gaat het om een verlies van 4,3 miljoen euro in 2017 en 5,9 miljoen euro in 2016. Beide grondafhandelaars opereren op Brussels Airport in zeer moeilijke omstandigheden: een financieel zwakke home airline die de voorbije jaren steeds goedkopere contracten moest zien te onderhandelen om terug in de zwarte cijfers te raken en luchtvaartmaatschappijen die steeds minder voor hun diensten willen betalen.

Zo hebben beide afhandelaars zich bij het vernieuwen van het contract van Brussels Airlines in 2012 serieus verzwakt. Op het nieuwe contract dat in 2012 onderhandeld werd en liep tot 2017 heeft Brussels Airlines een korting van ongeveer 30 procent kunnen bekomen. Door een agressief prijsvoorstel van Aviapartner heeft Swissport zijn prijzen voor de grootste klant serieus moeten verlagen. Zo laag dat het bedrijf er uiteindelijk verlies aan deed: zo’n 5 tot 7 miljoen euro per jaar.

Grondafhandelaars moeten zwaar investeren in machines en ander materiaal voor de afhandeling van vluchten en om de kosten zo laag mogelijk te kunnen houden is het belangrijk om zoveel mogelijk klanten en zo ook vluchten te krijgen. Een grote klant als Brussels Airlines binnenrijven was toen dan ook een grote prioriteit voor beide bedrijven.

De jaren nadien werd er dan ook fel gestreden voor elke klant. De voorbije jaren kon Aviapartner steeds nieuwe en grote maatschappijen als Qatar Airways, Emirates en ANA aan haar portfolio toevoegen en snoepte ze onder meer het contract van TUI fly, Ryanair en Iberia af van Swissport en voorganger Flightcare. Maar dat moest het bedrijf steeds doen met fikse kortingen waardoor de winstgevendheid van het bedrijf al lang onder druk staat. Recenter kon Swissport wel Emirates bij Aviapartner weglokken en ook Cathay Pacific koos voor Swissport.

Maar naast de kosten van materiaal en machines vormen de personeelskosten de grootste brok van de kosten van afhandeling: zo’n 70 tot 80 procent van alle kosten gaat naar het personeel. En laat net arbeid in België duur zijn in tegenstelling tot andere landen waardoor de situatie van Aviapartner en Swissport moeilijk verbeterbaar is. Samen met luchtvaartmaatschappijen die steeds minder voor diensten willen betalen om zo goedkopere ticketprijzen te kunnen aanbieden is de concurrentie tussen beide bedrijven op Brussels Airport moordend.

De economische situatie van beiden zorgt er dan ook voor dat er weinig ruimte is voor financiële toegevingen naar het personeel toe of om meer volk aan te nemen. De luchthaven kent piekmomenten, ’s morgens en ’s avonds, waardoor het efficiënt inzetten van personeel een moeilijke taak is. De onderhandelingen bij Aviapartner lopen dan ook zeer stroef. De eisen van de vakbonden zijn dan misschien niet onredelijk, maar als er geen geld is kan er ook weinig worden gedaan.

Het is een situatie die al jaren bezig is en Brussels Airport kent dan ook regelmatig stakingen bij beide afhandelaars. Het ziet er dan ook niet naar uit dat die situatie snel gaat verbeteren, stakingen zullen in de toekomst spijtig genoeg nog af en toe voorkomen. Zolang de druk op de ticketprijzen blijft, er een overaanbod is en de brandstofprijzen blijven stijgen zal de situatie van het grondpersoneel op Brussels Airport niet veel kunnen verbeteren. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat we nu de langste staking van deze eeuw op Brussels Airport kennen.