BRUpilot – Terug de lucht in

Het is op een vrijdag in maart, een vrijdag de dertiende op de koop toe, dat ik voor het laatst een vliegtuig met passagiers aan de grond zet in Brussel. De vluchten naar Italië beginnen stil te vallen en op donderdagavond maakte de Amerikaanse president Trump bekend dat de Verenigde Staten binnen enkele dagen de grenzen zal sluiten voor Europeanen. Het is voor mij het teken dat er een zeer onzekere periode aankomt en dat het wellicht een kwestie van dagen is vooraleer het Europese luchtverkeer voor een groot deel komt stil te staan. De kans dat ik na mijn vakantie einde maart nog vluchten op de planning heb, slinkt in mijn gedachten richting de nul. Ik zet voor de laatste keer de stroom uit van het vliegtuig en sluit de deur, waarvan ik hoop dat ik ze snel genoeg weer zal mogen opendoen.

Uiteindelijk wordt het een onderbreking van meer dan zes maanden. Dat is lang voor een piloot die zijn verschillende vaardigheden en kennis op peil moet houden. Vliegen verleer je dan misschien niet echt, maar het zijn de verschillende procedures en alle belangrijke acties die je moet doen bij (technische) problemen die je vers in het hoofd moet houden.

Om terug een actieve status als piloot te kunnen krijgen, moet ik verschillende refreshers en trainingen afronden. Het gaat dan om onder andere een technische vragenlijst die je moet invullen en waarvoor je moet slagen, het herbekijken van de verschillende systemen van het vliegtuig, een overzicht van de nieuwe procedures, simulatortrainingen enzovoort.

De simulatortrainingen moeten normaal om de 6 maanden worden afgelegd bestaande uit twee sessies van vier uur. In de ene sessie krijg je een lijnvlucht waarin verschillende problemen opduiken die je moet oplossen, alsof het een echte vlucht betreft. In de andere sessie worden voornamelijk de vaardigheden beoordeeld. Zo moet je opstijgen met een motorprobleem, landen met één motor en verschillende approaches op instrumenten manueel vliegen. Ook het opstijgen en landen met een zichtbaarheid van slechts 125 en 75 meter wordt opnieuw geoefend. Als dat allemaal in orde is, kan ik terug de lucht in.

En de dag na mijn simulatortest is het dan zover: eindelijk terug vliegen. Mijn eerste vlucht op de planning is er één van Brussel naar Milaan Malpensa en terug en met naast mij een instructeur. De luchthaven ziet er wat desolaat en verlaten uit, maar het doet goed om terug op vertrouwde bodem te zijn. Het is oostenwind en vanop baan 07R geven we gas richting Milaan. Het voelt fantastisch om terug boven de wolken te zitten en terug te kunnen genieten van de magnifieke zichten. Het is bijna hetzelfde wonderlijke gevoel als toen ik voor het eerst opsteeg met de Airbus.

Zomerzicht op de Alpen

Het is een rustige vlucht en het weer in Noord-Italië is schitterend. Bij de daling krijg ik na lange tijd opnieuw een mooi zicht op de majestueuze Alpen. Het is rustiger op de radiofrequentie dan vroeger en voor de landing in Milaan Malpensa ziet het er naar uit dat die vlot gaat verlopen. Omdat er zo weinig vliegverkeer is nu, zijn de naderingen veel korter waardoor je goed rekening moet houden met je hoogte en snelheid. Op drukke luchthavens moet je vaak omvliegen, je snelheid vertragen, of in stappen dalen omdat er zoveel vliegverkeer is. Dat is nu niet meer het geval en we kunnen nagenoeg na het passeren van de Alpen met een continue rechterbocht landen op baan 35R.

Er taxiën bijna geen vliegtuigen en na een vlotte ont- en inscheping kunnen we terug vertrekken richting Brussel. Het is daar baan 01 voor aankomsten, wat betekent dat je in de meeste gevallen een route vliegt die pal boven de luchthaven ligt. Nu is het verkeer iets rustiger en krijgen we een kortere route waarbij we al ten zuiden van Brussels Airport passeren en zo sneller aan onze landing voor baan 01 kunnen beginnen. De kortere route geeft ons trouwens een prachtig uitzicht op de luchthaven zelf.

Zicht op Brussels Airport

De landing verloopt vlot en na een korte taxi zijn we terug aan de gate. De volgende vlucht is er voor mij pas over een week, en ik kijk er nu al naar uit. Na zo’n lange periode van professionele inactiviteit ben je blij dat je terug opnieuw de lucht in kan en geniet je terug van alle kleine en grote dingen die vliegen zo speciaal maken.