Hoe turbulentie een vliegtuig kan neerhalen… (video)

Mexicaanse onderzoekers hebben zopas meegedeeld dat de Learjet 45, die eerder deze maand in Mexico City, Mexico crashte, te dicht op zijn voorganger vloog op de laatste momenten voor de crash. Het toestel zou onder de minimum te bewaren afstand zijn gegaan op het toestel dat voor het vliegtuig vloog, een Boeing 767 van de Mexicaanse luchtvaartmaatschappij Mexicana. Bij het ongeval kwamen 14 mensen om.

Hoewel de piloten gezegd werden snelheid te verminderen, om de separatie voor landingen in Mexico City te behouden, bleef de Learjet naderen op de voorgaande 767. Daardoor kregen de piloten plotseling te maken met een verplicht gevecht tegen turbulentie. Het bedrijfsvliegtuig kon niet meer recupereren van plotselinge turbulentie en crashte in een drukke buurt van de hoofdstad.

© BBC

Op beelden van een bewakingscamera op de grond, die vandaag door het Mexicaanse ministerie van transport werden vrijgegeven, zijn duidelijk de landingslichten van de 767 te zien. Kort daarna maakt de Boeing de laatste bocht richting luchthaven. Nog even later worden kortstondig de laatste beelden van de Learjet vastgelegd. Het vliegtuig zit, zo is duidelijk te zien, in een neerwaarste beweging, waarbij de neus in een hoek tussen 42 en 46 graden naar de grond is gericht. Na enkele ogenblikken is ook de explosie te zien.

Samen met de drie bemanningsleden en zes passagiers – waaronder de Mexicaanse minister van Binnenlandse Zaken – vielen bij het ongeval op 4 november ook 5 doden op de grond. Het ministerie heeft voorlopige, maar uitgebreide, informatie en feiten gegeven waaruit blijkt dat de Learjet gepland was om te landen na Mexicana vlucht MX1692, een Boeing 767-300 die aankwam uit Buenos Aires, Argentinië. Na de Learjet was de beurt aan een Click Fokker 100, met vluchtnummer QA7225.

Op het moment dat de volgorde voor landing bepaald werd, bevond de Learjet zich 6 zeemijlen (zo’n 11 kilometer) achter de 767. De naderingsvluchtleiders gaven de piloten van het toestel net na 18:44 de instructie hun snelheid te verlagen naar 180 knopen, omdat hun grondsnelheid op dat moment veel hoger lag dan die van de Boeing.

© BBC

Uit informatie van de radar, zo zegt het ministerie, blijkt echter dat de zakenjet niet “aanzienlijk” vertraagde tot 1 minuut en 12 seconden later. Terwijl de minimumseparatie tussen de 767 en de Learjet 5 zeemijl moest bedragen, was die op dat moment maar 4,15 zeemijl. Dat was ongeveer 15 seconden voor de Learjet haar fatale daling startte.

Uit uitschriften van de conversatie tussen de twee piloten kan men opmaken dat ze vochten om de controle over het vliegtuig nadat ze in contact waren gekomen met ernstige turbulentie. “We weten dat de bemanning de aanwezigheid van turbulentie had bevestigd, door het zog van de voorganger. Onmiddellijk na deze bevestiging begon het toestel… haar daling… in een zeer sterke hoek, wat de impact met de grond tot gevolg had,” zei de secretaris van het Mexicaanse Ministerie van Transport, Luis Tellez.

Er is geen bewijs, zo voegde hij hieraan toe, van ook maar enig technisch falen of andere abnormaliteit voorafgaand aan het ongeval. Onderzoekers zullen nu tests met simulators doen om het mogelijke effect van zogturbulentie van een 767 in te schatten en te bepalen of het (mede) geleid kon hebben tot het verlies van de Learjet.

© BBC

Het ongeval met de Learjet in Mexico doet sterk denken aan dat met een Airbus A300-600 van American Airlines (AA587) in 2001. Daar kwam de verticale stabilisator van de staart los, doordat de copiloot te harde bewegingen had gemaakt met het rolroer om zogturbulentie van een voor hen opgestegen Boeing 747 te corrigeren. Het toestel stortte enkele minuten na het opstijgen neer in een woonwijk iets buiten New York. Daarbij kwamen 260 passagiers en bemanningsleden om, samen met 5 mensen op de grond.