Reinert Meynen Reinert en Wessel zijn twee studenten bij EuroPilot Center in Antwerpen. Daar zijn ze in september 2020 gestart met hun opleiding tot lijnpiloot. In deze blog nemen ze jullie mee tijdens hun reis naar de rechterstoel in een cockpit. In deze eerste blogpost bijten zowel Reinert als Wessel meteen de spits af en introduceren ze zichzelf aan het grote publiek. Gedurende hun hele opleiding bij EuroPilot Center zullen ze in deze rubriek regelmatig verslag doen over hun opleiding.
Reinert
Piloot worden is waarschijnlijk dé kinderdroom bij uitstek voor vele jongeren, maar hoe begin je nu precies aan deze opleiding en wat houdt deze opleiding allemaal in? In deze blog nemen we jullie graag mee doorheen het traject dat we zullen volgen tot lijnpiloot. So let’s get started!
Vooraleer we beginnen aan deze reeks voor de blog is het misschien handig en vooral vriendelijk als we onszelf eerst even in het kort voorstellen, wel bij deze dus. Ik ben Reinert Meynen, 20 jaar en afkomstig uit Geel van de provincie Antwerpen. Buiten mijn fascinatie voor de luchtvaartsector speel ik ook al heel mijn leven basketbal en klus ik in het weekend een beetje bij om een centje over te houden. Als ik verder even de rust wil opzoeken trek ik de natuur in samen met mijn fototoestel en vishengels.
Maar goed, er is mij gevraagd of ik het zag zitten een blog bij te houden over mijn opleiding tot piloot. Lang heb ik hier niet over moeten nadenken en al snel was ik erg enthousiast. Ik hoop zowel jullie als lezer evenveel te inspireren met mijn passie en jullie een duidelijk beeld te geven over hoe een opleiding tot piloot er gaat uit zien, dit om eventuele toekomstige student-piloten op weg te helpen in hun keuzes die ze gaan maken. Ook voor mijzelf hoop ik dat dit iets heel waardevols zal worden, zo houd ik het hele traject bij van mijn studie en kan ik hier hopelijk later nog eens tevreden op terugkijken. Laat ik het dan nu even hebben over mijn interesse in luchtvaart die is uitgegroeid tot een ware passie in mijn leven waardoor ik de keuze gemaakt heb om te gaan studeren voor piloot.
Het klinkt wellicht cliché maar zoals bij velen zit ook bij mij de kriebel voor luchtvaart er al in van toen ik nog een kleine jongen was, starend en vol verbazing als ik die grote jets in de lucht zag vliegen met de witte “chemtrails” achter zich. Veel is er in al die tijd nog niet veranderd als ik het nu zo bekijk, nog steeds ben ik de eerste die de lucht inkijkt als er een vliegtuig passeert, werkelijk indrukwekkend! Als ik dan even later mijn eerste vliegreis maakte, was ik helemaal verkocht, ik weet het nog goed. Vanaf Brussels Airport naar Turkije voor twee weken zon. Het moment op de startbaan dat de piloot de throttle naar volle kracht duwt, een moment later hang je in de lucht en heb je het beste uitzicht dat je maar wensen kan, ik kan het moeilijk beschrijven maar fantastisch is het en wennen zal het nooit, dit was voor mij dan ook het moment dat ik wist dat ikzelf later in de cockpit terecht wou komen om zelf die throttle naar volle kracht te duwen en alles wat er daarnaast nog bijkomt.
Sinds die reis is er nog veel gebeurd en is ook steeds de interesse in de luchtvaart gebleven, zo ging ik ook samen met mijn vader vliegtuigen spotten op de luchthaven van Oostende als we een weekendje aan zee verbleven. Ik ging zelf niet zo graag naar zee maar mijn ouders en ik sloten dan de deal dat ik een weekendje zou meegaan met hen maar dat ik dan ook een namiddag vliegtuigen mocht gaan kijken, iedereen tevreden en plots was naar zee gaan zelfs nog leuk ook. Thuis kreeg ik ook nog een flightsimulator voor op de computer waar ik de rest van de tijd achter zat te prutsen, helaas heb ik toen nooit de Boeing 747 verder gekregen dan de startbaan, wie weet dat het me in de toekomst wel lukt 😉.
Ondertussen zijn we heel wat jaren verder, nog steeds even gefascineerd door luchtvaart, de flightsimulator heeft plaats mogen maken voor een drone waarmee ik mijn vluchtjes maak en met het staren in de lucht naar vliegtuigen is ook nog niets veranderd behalve dat een deel van mijn schermtijd wordt opgebruikt door de flightradar24 app. Op dat moment studeer ik af in het secundair onderwijs in de richting “elektrotechnieken”. Ik voelde mezelf nog niet klaar voor de arbeidsmarkt en besloot nog verder te studeren en kwam op twee mogelijke studierichtingen uit, Bachelor in de Elektromechanica of Vliegtuigtechnieken. Lang heb ik getwijfeld tussen beide maar heb uiteindelijk voor de meest algemene richting Elektromechanica gekozen die ik sinds enkele maanden ook succesvol heb afgerond. Het was eigenlijk tijdens mijn stage pas dat ik ontdekte dat waarvoor ik studeerde niet datgene was waar ik voldoening uithaalde of later als werk wou doen heel mijn leven lang. Snel kwam het idee weer in mij op dat ik vroeger altijd al gehad had, piloot worden. Zou dat nu echt niet haalbaar zijn stelde ik de vraag bij mijzelf alsook aan mijn ouders en ik herinner me nog goed dat mijn moeder die altijd uiterst voorzichtig en bezorgend denkend is maar ook altijd met de beste bedoelingen direct zei “je hebt bewezen dat je kan studeren en als je dat echt wilt en er heel hard voor zult werken zal je dat ook lukken”. Diezelfde dag nog ben ik het internet gaan afspeuren naar informatie en scholen die een opleiding tot lijnpiloot aanbieden en vandaag ben ik op het punt gekomen dat ik kan zeggen dat ik de opleiding tot lijnpiloot zal aanvatten bij EuroPilot Center en dat ik nog nooit ergens zo’n zin in heb gehad als in deze uitdaging, ik kijk er alvast enorm naar uit en ben heel benieuwd wat de toekomst brengen zal.
Ik hoop voor nu dat ik me een beetje duidelijk heb kunnen voorstellen aan jullie en dat jullie nu ongeveer weten wat de bedoeling is van deze blog. Zo niet, houd de volgende updates in het oog en het zal wel snel duidelijk worden. Binnenkort wanneer de eerste weken van de opleiding zijn gepasseerd zullen we een nieuwe update schrijven over hoe de eerste weken zijn verlopen en zal ikzelf ook de zoektocht naar de voor mij juiste school aanhalen.
Wessel
Maandag 26 september was het dan zover, de start van de full-time opleiding tot lijnpiloot! Met een ietwat gespannen gevoel stap ik in de auto vanuit Drunen, een dorp in de buurt van ’s-Hertogenbosch, in Noord-Brabant. Terwijl ik in de auto zit onderweg naar Antwerpen, besef ik mij dat een droom, waar ik al zeker 17 jaar aan denk, aan het uitkomen is. En daar is veel aan vooraf gegaan.
Mijn naam is Wessel de Groot. Ik ben een 24 jarige jongen die is opgegroeid in Drunen, een plaatsje in Noord-Brabant, Nederland. Ik kom uit een gezin van 5, waarbij ik een oudere broer heb van 26 jaar en een jonger zusje van 18. Ik kom uit een hardwerkende familie met een economische achtergrond.
Iedereen heeft wel een kinderdroom. Bij de één vervaagt die, bij de ander wordt die met de dag sterker en in sommige gevallen kan die opeens sterker terugkomen dan ooit. Voor mij gold eerlijk gezegd het derde scenario, een ietwat complex scenario. Piloot worden werd een droom vanaf pakweg mijn zevende levensjaar. Dit kwam voornamelijk voort uit de mooie reizen die ik met mijn familie heb mogen maken, waarbij ik enorm geïntrigeerd was van de ‘mooie blauwe vliegtuigen’ die er vanaf Schiphol vertrokken. Dit gevoel werd met de jaren alleen maar sterker, waarna ik vanaf de middelbare school zeker was dat dit mijn job moest gaan worden.
Vanaf de derde klas van het VWO van de middelbare school werd er echter roet in het eten gegooid, aangezien ik het vak Scheikunde zo enorm lastig en saai vond, dat ik dat per se wilde laten vallen. Echter is het schoolsysteem in Nederland zo opgezet, dat je dan ook Natuurkunde en Wiskunde B moet laten vallen. Na veel gesprekken met school en mijn ouders, heb ik toen bepaald dat ik dan maar een andere weg op zou gaan. Wel in het achterhoofd houdend dat de droom tot piloot ‘wellicht nog in een later stadium gerealiseerd kan worden’.
Na mijn VWO ben ik dan ook rechten gaan studeren aan de universiteit van Tilburg. Ik ben hier ook bij een studentenvereniging gegaan, waarbij ik in een mannenhuis ben gaan wonen met maar liefst 14 andere jongens. Ik heb daar de afgelopen 5,5 jaar de tijd van mijn leven gehad, waarna ik in januari 2020 mijn master Ondernemingsrecht heb afgerond. Zeker ook
met ervaringen als een Exchange naar Melbourne, 2 stages in de advocatuur en een parttime bestuursjaar bij een recruitment event heb ik mij goed kunnen ontwikkelen.
Toch merkte ik in mijn master dat ik iets miste. Zowel mijn ouders, als ikzelf wisten eigenlijk direct wat dat was: ik miste de kans om ooit te proberen de opleiding tot piloot te halen. Met de steun van mijn familie, waarvoor ik ze nog steeds onwijs dankbaar ben, heb ik de keuze gemaakt om na mijn master het vak Natuurkunde te behalen. Toen dit in juni gelukt
was, was het tijd om te bekijken waar ik de opleiding zou kunnen starten.
Toen vervolgens EuroPilot Center op mijn pad kwam en ik daar een enorm goed gevoel bij kreeg, besloot ik daar het ingangsexamen af te leggen begin augustus. Deze test had ik goed voorbereid, zodat ik zeker was dat indien ik het niet zou halen, ik er wel alles aan gedaan zou hebben. Na de test kreeg ik het bericht wat ik in 24 jaar niet had durven dromen: ‘de screening heeft een positieve uitkomst (…) hierdoor ben je goedgekeurd om het Airline
Career Program bij EPC aan te vatten’.
Nog geen 2 maanden na die screening is die droom dan ook daadwerkelijk uitgekomen met de start van het Airline Career Program! Ik ga met ontzettend veel plezier verslag doen van al hetgeen ik zal meemaken. Het zal een mooie uitdaging gaan worden, waar ik veel zin in heb!
More is yet to come ……